20 Eylül 2016 Salı

MAHSUS




Gün geçti kirlendi ruhumuz
Büyük uçurumlara giden kervanda en önde gider olduk .

Yokluğumuzun gölgesinde, var olmayı bekledik
Oturduk dinlendik.
Bizi biz yapan her şeyi kapının dışında bıraktık
Çok konuştuk, kendimiz dinledik.
Bağırdık ama duymadık.
Sevdik ama hissetmedik.

Çok koştuk ayaklar bizim değilmiş gibi
Çok ağladık gözler bizim değilmiş gibi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

BAĞDAT ve KİSRA

Bilinmez köylerin, bilinmez insanları, İsmi unutulan cesetler. Hafıza-ı beşerin varlık mücadelesi. Akşamlardan sabahlara taşan ö...